features

နာဂစ္ႏွင့္ ငါ၏ ဒိုင္ယာရီ

မင္းသစ္တည္

ေသာၾကာေန႔၊ ေမလ 16 2008 14:02 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

Page 1 of 2 ထိုေန႔က မိုး႐ြာသည္။ မိုးႏွင့္အတူ ပါလာေသာ ေလကေတာ့ ဘီလူးသဘက္ တေကာင္အလား ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းလွသည္။ သူ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ျမင္ကြင္းမ်ားကလည္း ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္သန္ႏွင့္ ေတာက္တေခါက္ေခါက္ အသံမ်ားကလည္း ၿမိဳင္ဆိုင္လွသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးကို အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုလွ်င္ စာေရးသူကေတာ့ "ဒုကၡကို လည္စင္းခံၾကသူမ်ား" လို႔သာ ကင္ပြန္း တပ္ခ်င္သည္။ ခုိလႈံစရာ ရင္ခြင္မဲ့လွသည္။ အမိမဲ့သား ေရနည္းငါးကဲ့သို႔ပါပဲ။ အထင္ေသးမိတဲ့ေန႔ (၂.၅.၀၈) ထိုေန႔ ညေနပိုင္းႏွင့္ ညဦးပိုင္းေလာက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ဦးတည္ၿပီး မုန္တိုင္းလာေတာ့မယ္။ ည ၁၂ နာရီကေန မနက္ ၆ နာရီအတြင္း ျဖစ္ဖို႔ မ်ားတယ္ဆိုၿပီး သတိေပး သတင္းစကားမ်ား ၾကားခဲ့ရသည္။ အကုန္လံုးက တိတိပပ ထူးထူး ျခားျခား မတုန္လႈပ္မိၾက။ တကယ္တမ္း သတင္းစ၀င္လာေတာ့ ကားေတြေတာင္ ေလထဲ ပါသြားတယ္။ ႐ွိသမွ် ျပားျပား၀ပ္သြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းစကားေတြလည္း ၾကားရေသာအခါ နည္းနည္း တုန္လႈပ္စျပဳလာၿပီး ဘုရားတရားကို သတိရစျပဳလာသည္။ လူေတြ ၀ိုင္းဆဲရတဲ့အျဖစ္ ဤသို႔ တုန္လႈပ္စိတ္ကေလးေတြ ၀င္စျပဳခ်ိန္ ည ၉ နာရီေက်ာ္ ၀န္းက်င္ေလာက္တြင္ ကားတစီးႏွင့္လွည့္၍ ေလာ္စပီကာႏွင့္ သတိေပးသံ ၾကားရသည္။ ေႀသာ္… မုန္တိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူေတြ ဘယ္လို ေနထိုင္ရမယ္။ ဘာေတြ ႀကိဳတင္ စီမံရမယ္၊ ဆိုတာေတြ သတိေပးေနတာပဲဆိုၿပီး အားတက္ကာ နားစြင့္မိၾကသည္။ တကယ္တန္းတြင္ ထိုသို႔ မဟုတ္ခဲ့ "ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ မဲေပးႏိုင္သူမ်ား စာရင္းအား ရ.ယ.က ႐ံုးတြင္ ကပ္ထားေၾကာင္း၊ စာရင္းတြင္ မပါ၀င္ေသးသူမ်ား ႐ွိပါက လာေရာက္ စာရင္းေပးသြင္းႏိုင္ေၾကာင္း" ေၾကျငာသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မုန္တိုင္းအား ေၾကာက္လန္႔စိတ္နွင့္ အိမ္အတြင္းပိုင္းတြင္ အကုန္ စု႐ံုးေနၾကေသာ မိသားစု၀င္မ်ား အားလံုး တုိင္ပင္မထားဘဲ တခဲနက္ ၀ုိင္း၀န္း ေဒါသထြက္မိသည္။ တကယ္က မုန္တိုင္း တိုက္ၿပီးသြားပါက ထိုေၾကာ္ျငာသင္ပုန္းအား ဘယ္အရပ္တြင္ သြားေရာက္ေကာက္ယူ ၾကည့္႐ႈ႕မည္ ကိုပါ ေၾကျငာသြားသင့္သည္။ ဤသို႔ ဤပံု အေျမွာ္အျမင္ ႀကီးၾကသူမ်ားပါ။ နာဂစ္လာၿပီ တေန႔လံုးနီးပါး ႐ြာေနေသာမိုးက ည ၁၀ နာရီခြဲေလာက္တြင္ ပိုစိပ္လာသည္။ ေလသံ ခပ္ျပင္းျပင္းပါ ပါလာသည္။ သိပ္ေတာ့ မဆိုး၀ါးေလာက္ပါဟု ထင္ေနၾကတုန္းပါ။ ည ၁၂း၃၀ နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ "ဇ"က မေသးေၾကာငး္ သေဘာေပါက္စ ျပဳလာၾကသည္။ အိမ္အနီး၀န္းက်င္မွ သြပ္မိုးသံမ်ားကလည္း ဟာမိုနီ လိုက္ဆိုေနၾကၿပီ။ အိမ္ေတြထဲ မိုးပက္ထားတာကလည္း အေတာ္ စို႐ႊဲေနၾကၿပီ။ နံနက္ ၃း၃၀ နာရီ ေလာက္က်ေတာ့ နာဂစ္ ဘာေကာင္လည္းဆိုတာ သေဘာေပါက္ၾကၿပီ။ သြပ္ေခါင္မိုးသံ ေတြလည္း ဟာမိုနီဘ၀မွ အဆိုေတာ္ေတြ ျဖစ္လာၾကၿပီး ရင္ေခါင္းကြဲ၊ ႏွလံုးျပဳတ္မတတ္ ေအာ္ေနၾကၿပီ။ နံနက္အာ႐ုဏ္တက္ နဲ႕ ၈း၀၀ နာရီေလာက္ ၾကားမွာေတာ့ နာဂစ္ဟာ သူ႔ဦးေခါင္းပိုင္း ႐ုန္းထြက္ၿပီး လြတ္ေျမာက္လာတာကို ၀မ္းသာအားရနဲ႕ က်န္႐ွိေနေသးတဲ့ အၿမီးပိုင္းနဲ႔ အားကုန္႐ုန္းကာ ႐ိုက္လွဲပစ္ေနၿပီ။ ေလသံ ေတြဟာ ဆူလြန္းလို႕ အနီးအနားက အပင္ႀကီးေတြ၊ အပင္ေလးေတြ လဲၿပိဳက်သံေတာင္ မၾကားလိုက္ရ။ စာေရးသူကေတာ့ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႕ မုန္တိုင္းစတုိက္ကတည္းက မ်က္စိသာ တြင္တြင္မွိတ္ၿပီး တတ္သမွ် မွတ္သမွ် ဘုရားစာေတြသာ non-stop ႐ြတ္ဆိုေတာ့သည္။ ကိုယ့္အျမင္အာ႐ံုမွာ ေသြးလန္႔ဖြယ္ ျမင္ကြင္းေတြကို မျမင္ရေတာ့ အနည္းနဲ႔ အမ်ား စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ ရ႐ွိေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ခဲ့သည္ ဟုေတာ့ ထင္သည္။ အျပင္ထြက္ၿပီး ဘာမွ မလုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာေတာ့ ျဖစ္သမွ်ကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈကာ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး ကိုယ့္အသက္ေလး ဘယ္ေတာ့ ပါသြားမလဲဆိုၿပီး သတိထားေန႐ံုကလြဲ၍ ဘာမွ်မတတ္ႏိုင္ပါ။ ဒါဟာ သဘာ၀ေဘးဒဏ္၊ ကိုယ္နဲ႕ လူမ်ား ေက်ာမြဲမ်ား ခါးေကာ့ေအာင္ ခံၾကရေတာ့မည့္ဒဏ္။ နာဂစ္ ခ်န္ခဲ့သည့္ ေမာဘြယ္ရာမ်ား နာဂစ္သည္ သူ႔အသံၿပဲႀကီးနဲ႕ ခ်ိန္းေျခာက္ေနေသာ္လည္း သူ႔ကို လံုးလံုး ဂ႐ုမစိုက္သည့္ ေခတ္ပ်က္ ေတာေၾကာင္မ်ားကလည္း "ေ၀လီေ၀လင္း" အခ်ိန္မွာေတာင္ သြပ္ျပားေကာက္ ထြက္ေနၾကတာကိုလည္း ျမင္ရသည္။ သူတို႔အဖို႔ေတာ့ ကိုယ့္အသက္ထက္ ေငြတြင္းေတြ က်လာၿပီဟုမ်ား ထင္ေနၾကေရာ့သလားမသိ။ နည္းနည္း လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း ႐ွိလာတဲ့ အခ်ိန္ၾကေတာ့ လူသံေတြ ၾကားလာရသည္။ အိမ္ထဲမွာ ဆက္လက္ ဘုရား တေနလို႔မရေတာ့။ လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး အနီးအနား၀န္းက်င္ သတင္းေမးစမ္း အေျခအေန ၾကည့္ထြက္ရသည္။ ျမင္ကြင္းကေတာ့ အေသးစိတ္ ေရးျပခ်င္စရာ မ႐ွိ၊ သက္တမ္းရင့္ အပင္ႀကီး၊ အပင္ငယ္အားလံုး ေျမျပင္ေပၚတြင္ ထက္ပိုင္း က်ိဳး၊ အျမစ္က ျပဳတ္ထြက္ကာ တံုးလံုးလဲကုန္ႀကၿပီ။ ယိုင္ၿပီးသား အိမ္ေတြအဆင့္ ေရာက္ကုန္သည္။ အိမ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားတြင္ ေခါင္မိုးမ်ား မ႐ွိေတာ့။ ဒီျမင္ကြင္းေတြ ၾကားမွပင္ ေတြးမိတာတခုကေတာ့ "ေၾသာ္… ငါတို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ လူႀကီးမ်ား ျဖစ္ေစခ်င္ေနေသာ ဆႏၵတစ္ခုေတာ့ ျပည့္သြားၿပီ" လုိ႕။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ တပ္ထားေသာ ၈ ေပ စေလာင္းေတြဟာ ေျမႀကီးေပၚ ေရာက္တဲ့ဟာကေရာက္၊ ေခါင္မိုးေပၚေတြမွုာပဲ ေခါက္႐ိုးက်ိဳး တြဲလဲက်ကာ၊ တိုက္ေခါင္မိုး ေတြေပၚမွာ စကၠဴစြန္ ၿငိသလို ေက်ေနၾက႐ွာေလၿပီ။ လူေလး စုစု႐ံုး႐ံုး ႐ွိလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ႐ွိတဲ့ဓါးမ ကိုယ္စီဆြဲ၊ ရဲဒင္း၊ ပုဆိန္ေတြဆြဲလို႕ ကိုယ့္အိမ္ထက္ လမ္းမွာ ပိတ္ေနသမွ် အပင္ေတြ ဓါတ္တိုင္ေတြကို ႐ွင္းလင္း ဖယ္႐ွားပစ္ၾကသည္။ အလုပ္လုပ္ရင္း ေျပာမိၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ကေတာ့ နာဂစ္ရယ္ လုပ္ရက္ပါေပ့ေပါ့။ ဘယ္သူမွ် ဒီေလာက္ ျဖစ္မယ္ ထင္မထားၾကပါ။ ဘယ္သူမွလည္း မႀကံဳဘူးၾကေတာ့ ဘာမွ ႀကိဳတင္ မစီမံႏိုင္ခဲ့သလို ဒီေလာက္အထိ ျဖစ္မယ္မွန္းသိရင္ စေလာင္းကေလး ျဖဳတ္ထားပါရဲ႕၊ အမိုးေလးကို သံေတြနဲ႕ ျပန္႐ုိက္ထားပါရဲ႕နဲ႔ ေျပာၾကဆိုၾကရင္းနဲ႕ ညဘက္ကၾကားခဲ့ရတဲ့ ေလာ္စပီကာသံ ကိုလည္း သတိတရနဲ႕ ျပန္လည္ ဆဲေရးမိၾကတယ္။ ဒီအခ်ိိန္မွာေတာ့ အစိမ္းေရာင္၀တ္ေတြေကာ၊ စြမ္းအား႐ွင္ၾကီးေတြေကာ ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ ေပ်ာက္ေနတယ္ မသိေတာ့ပါဘူး။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားပါပဲ….။ ဒုကၡေတြၾကားထဲက ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မတမ္းတ၊ (တမ္းတလည္း လာမွာမွ မဟုတ္တာ) ရယ္ကာေမာကာနဲ႔ ဒုကၡကုိ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႕ ႐ွင္းၾကရတာေပါ့။ ၃.၅.၀၈ စေနေန႔ ေန႔ခင္းပိုင္းေလာက္ ေရာက္ေတာ့ နာဂစ္ လံုး၀မ႐ွိေတာ့သေလာက္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ လူေတြမွာ ဆန္အိတ္ ၀ယ္သူ၀ယ္၊ မီးေသြးအိတ္ ၀ယ္သူ၀ယ္၊ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ ၀ယ္သူ၀ယ္နဲ႔ ဗ႐ုတ္ဗရက္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ေစ်းသည္ေတြလည္း ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာေတြသာ ျပတ္ေတာက္သြားေပမယ့္ ေစ်းတက္ရာမွာေတာ့ လက္ညီကာ ၿမိဳင္လွသည္။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္တထုပ္ ၃၀၀၊ ဘဲဥတလံုး ၃၀၀ ျဖစ္ကုန္သည္္။ ထိုစေနလည္း သစ္ပင္ခုတ္၊ အမိုးဖာျဖင့္ ကုန္ဆံုးၾကရသည္။

စစ္အစိုးရ၊ ျမန္မာျပည္၊ နာဂစ္ ေလျပင္းမုန္တိုင္းႏွင့္ ကုလသမဂၢ

စိုးေနလင္း

ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ 14 2008 10:37 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

နာဂစ္ ေလျပင္းမုန္တိုင္းၾကီးကေတာ့ ရာစုႏွစ္၀က္ေလာက္ စိတ္၏ ဆင္းရဲျခင္း ကိုယ္၏ ဆင္းရဲျခင္း အျပင္းအထန္ ခံခဲ့ၾကရ ရွာသူေတြကိုမွ ေရြးျပီးႏွိပ္စက္ ဖ်က္ဆီးသြားခဲ့ ပါျပီ။ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္းတို႔က အထူးသျဖင့္ မရွိဆင္းရဲသား ျပည္သူေတြ ေသေၾက ပ်က္ဆီးၾက၊ ဒါဏ္ရာရၾက၊ ငတ္ျပတ္ၾက၊ ေနစရာ၊ စားစရာ၊ ၀တ္စရာမဲ့ၾက ျမင္လိုက္ ၾကားလိုက္ရတာေတြဟာ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္ျဖစ္လို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ အျပစ္တင္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရက္ပိုင္းနဲ႔ ခ်ီျပီး ၾကိဳတင္ သတိေပးထားႏိုင္ပါရဲ့နဲ႔ မွားယြင္းတဲ႔ ခန္႔မွန္း သတိေပးခ်က္ကေလး ကိုပဲ ထုတ္လႊတ္ေပးခဲ႔တဲ႔ အစိုးရရဲ့ တာ၀န္မဲ႔မႈ လူထုကို ဥေပကၡာျပဳမႈကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္လႊတ္ခ်င္စရာ မရွိပါဘူး။ ဒါဟာ စစ္အစိုးရကို အျမဲတန္း အဆိုးျမင္စိတ္နဲ႔ ၾကည့္ျပီး အျပစ္တင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရ သိပ္လုပ္ခ်င္ေနတဲ႔ သူေတြက အစိုးရတာ၀န္ယူဖို႔ အရည္အခ်င္းမရွိတာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ မတတ္တာကိုေတာ့ ေျပာစရာရွိရင္ ေျပာရမွာပါပဲ။ ျပည္သူအေပၚ ေစတနာကင္းမဲ႔တာ ရန္သူလို သေဘာထား တာေတြကေတာ့ အမ်ားျမင္သာ ထင္ရွားျဖစ္လို႔ ေျပာေနစရာေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တခု ေျပာရမွာကေတာ့ ဒီေလာက္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးၾကီး ေသေၾက ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးသြားတာကို လူသားခ်င္း သနားေထာက္ထားစိတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီ အေထာက္အပံ့ အေနနဲ႔ စားစရာ၊ ေသာက္စရာ၊ ေဆး၀ါး၊ ၀တ္စရာ၊ ေနထိုင္စရာ အစစ၀ိုင္းျပီး ပံ့ပိုးကူညီ ေပးပို႔ခဲ႔ၾကတာ ေတြဟာ အလြန္၀မ္းေျမာက္ ပီတိျဖစ္စရာပါ။ ေလယာဥ္ၾကီးေတြ စီးလံုးျပည့္ သေဘာၤေတြ၊ ကားေတြ စီးလံုးျပည့္နဲ႔ ခ်က္ျခင္းေစလႊတ္ အကူအညီေပးၾက ေပးေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စားေသာက္စရာနဲ႔ ၀တ္စရာ ေနစရာေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ိဳးေတြမွာ ဘယ္ လို ကယ္တင္ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီရမယ္ဆိုတာကို စနစ္တက် သင္ၾကား ေလ႔က်င့္ေပးထားတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားေတြကိုပါ အဖြဲ႔လိုက္ အုပ္စုလိုက္ ေစလႊတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအကူအညီ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ကၽြမ္းက်င္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားေတြကို စစ္အစိုးရက ျပည္၀င္ဗီဇာ မေပးဘဲဆိုင္းငံ့ထားတဲ႔ လုပ္ရပ္ဟာ ကမ္းကုန္ေအာင္ လူမဆန္တဲ႔ ရက္စက္ယုတ္မာတဲ႔ လုပ္ရပ္လို႔ မေျပာရင္ တျခားစကားလံုး ေရြးစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အဲဒီမုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ခံခဲ့ရတဲ႔ တိုင္း ၃ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ ၂ ခုကို အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကျငာခဲ႔ျပီး ျဖစ္ေပမယ့္ အေရးေပၚ အေျခအေနဆိုတာကို အေသအခ်ာမွ နားလည္ရဲ့လား နားလည္ရက္နဲ႔ နားမလည္ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္တာပဲလား။ ဟန္႔တား ပိတ္ပင္ဖို႔ထားလို႔ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ခံခဲ႔ရတဲ႔ေနရာေတြကို ယာဥ္ရထား စီစဥ္ျပီး အျမန္ဆံုးေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပး သင့္တာပါ။ စကၠန္႔မိနစ္နဲ႔အမွ် အေရးၾကီးေနတဲ့ေနရာ မီးနီရဲေနတဲ့ ေနရာေတြ တစ္စကၠန္႔ တစ္မိနစ္ ေနာက္က်ခဲ့ရင္ လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆံုး႐ံႈးသြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ကေလးငယ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾက ပ်က္စီးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနဆိုတာ ကိုေခါင္းထဲမွာ အာဏာေလာဘ၊ ေဒါသ၊ အာဃာတေတြပဲ ရွိတဲ့ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ မသိၾကဘူး ထင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သိရဲ့နဲ႔ ယုတ္မာမိုက္ရိုင္းတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ စစ္ရာဇ၀တ္မႈေတြ အၾကိ္မ္ၾကိမ္ က်ဴးလြန္ခဲ႔ျပီးလို႔ လူမႈေရးပစ္မႈၾကီးကို ထပ္ျပီး က်ဴးလြန္ျပခဲ့ျပန္ပါျပီ။ ကမၻာ့သံတမန္ၾကီးေတြ ကိုယ္တိုင္က ဒီလုိအေျခအေနမ်ိဳးမွာ အခုလို တုန္႔ျပန္ေဆာင္ရြက္တာဟာ အလြန္အံၾသစရာ ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာၾကားခဲ႔ရပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ့ ကမ္းအကုန္ဆံုး လူမဆန္ဆံုး လုပ္ရပ္လို႔ပဲ ေျပာရမွာပါပဲ။ UK အေျခစိုက္ Oxfam ရဲ့ အေရွ့အာရွ ဒါရိုက္တာျဖစ္သူ Sarah Ireland ကေတာ့ "တကယ့္အႏၲရာယ္ အစစ္အမွန္ ၾကီးမားတဲ႔ လူထုကပ္ေဘးၾကီးတခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မွာ ကို က်မတို႔ စိုးရိမ္ေနပါတယ္" လို႔ ေျပာၾကားခဲ႔ပါတယ္။ အခုလို ႏိုင္ငံတကာက ေပးပို႔ကူညီ ေထာက္ပံ့ေနတဲ႔ အကူအညီေတြ၊ ကၽြမ္းက်င္သူ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားေတြကို အေႏွာက္အယွက္ အဟန္႔အတားလုပ္ေနတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ခ်က္ျခင္းရက္ဆိုင္းျပီး ခ်က္ျခင္းေရာက္ရွိ ျဖန္႔ေ၀ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ မစတင္နိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ဒုကၡသည္ေတြရဲ့ ကံၾကမၼာဟာ မေတြး၀ံ့စရာပါပဲ။ "မုန္တိုင္းဒဏ္ကို အျပင္းထန္ဆံုး ခံခဲ႔ရတဲ႔ ေနရာေဒသေတြကို ၾကီးမားတဲ့ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ေတြ ကၽြမ္းက်င္သူေတြနဲ႔ ေထာက္ပံ့ပစၥည္းေတြ အျမန္ဆံုး ၀င္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ မလုပ္နိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ စဥ္းစားေတြးေတာလို႔ေတာင္ မရႏုိင္တဲ႔ အဆင့္အထိ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစရာ အျဖစ္တခု ျဖစ္လာပါေတာ့မယ္" လုိိ႔ အေမရိကန္အေျခစိုက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔က Greg Beck က ေျပာၾကားခဲ႔ပါတယ္။ ကိုယ့္တိုင္းသူျပည္သားေတြ ဒီအဆင့္အထိ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ေသေၾက ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးျပီး အတိဒုကၡေရာက္ေနၾကတာကို သူတို႔ အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ လုပ္တဲ့ဆႏၵခံယူပြဲ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ တိုင္းျပည္ထဲကို ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ၀င္ေရာက္ျပီး ဆူပူေအာင္ ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္ေပးမွာစိုးလို႔ ဆိုျပီး အာဏာမထိပါးေရး အဓိကထား ျပည္သူေတြကို မ်က္ႏွာလႊဲရက္တဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ဒီကေန႔ေခတ္ ဒီကမၻာမွာ ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ အံ႔ၾသစရာပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထု အေနနဲ႔ကလည္း ဒီလိုအစိုးရမ်ိဳးကို ဆက္ျပီး လက္သင့္မခံဘဲ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ဆန္႔က်င္အံုႂကြၾကဖို႔ ၾကိဳးစားသင့္ေနပါျပီ။ အတိုင္းအတာတခု အထိလည္း ဆန္႔က်င္အံတုခဲ့ၾက ျပီးပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုး အတိုက္အခံ အင္အားစုအားလံုး တသားတည္း မညီ ညြတ္ မပူးေပါင္းႏိုင္ေသးတဲ႔အတြက္ အံုႂကြဆန္႔က်င္မႈေတြဟာ လက္နက္အင္အားေကာင္းတဲ့ စစ္အစိုးရရဲ့ ႏွိမ္နင္းျဖိဳခြင္းမႈကို ခံခဲ့ၾကရတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ေတြ ညီညြတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စစ္အစိုးရဆိုတဲ့ ရန္သူဟာ ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစားလဲဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္ အကဲျဖတ္တတ္ဖို႔၊ ရန္ငါ စည္းျပတ္ၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တခု ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကုလသမဂၢရဲ့ အခန္းက႑ပါပဲ။ ကုလသမဂၢဆိုတဲ႔ အဖြဲ႔ၾကီး တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပဋိဥာဥ္စာတမ္း ေတြမွာ ဘယ္လို သတ္မွတ္ျပဌာန္း လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာကို ဒီကေန႔ေခတ္ ကမၻာ့ျပည္သူေတြက သိႏွင့္ခဲ့ၾကပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္တခု ေနရာေဒသတခုမွာ လူ႔အသက္ ေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္စီး လူသားသိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡေရာက္ေနရတဲ႔ အေရးေပၚ အေျခအေနတရပ္မွာ အႏိုင္ႏိုင္ငံက ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ၊ အစားအစာနဲ႔ ေဆး၀ါး ပစၥည္းေတြ အေရးၾကီးတဲ့ ကၽြမ္းက်င္သူ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ လုပ္သားေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳး အခက္အခဲ ၾကံဳေအာင္ ဟန္႔တားေႏွာက္ယွက္ေနတဲ့၊ လက္ခံလိုက္ျပန္ေတာ့လည္း တကယ္ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္မယ့္ ကၽြမ္းက်င္သူ ကယ္ဆယ္ေရး လုုပ္သားေတြကို လက္မခံဘဲ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြကိုပဲ လက္ခံ၊ ႏိုင္ငံတကာက အဆင့္ျမင့္ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ ၊ စားစရာေတြကို တကယ္ ေလမုန္တိုင္းဒဏ္ခံရတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကိုု ေ၀မေပးဘဲ၊ ျပည္တြင္းက အညံ့စားပစၥည္းေတြ၊ ေအာက္ဆန္ေတြ စားစရာေတြကိုပဲ ေ၀ေပး၊ မ်ားျပားလွတဲ့ ေထာက္ပံ့ပစၥည္းေတြကို သူတို႔ဂိုေဒါင္ေတြမွာ သိမ္းဆည္းလိုက္ျပီး မျဖစ္စေလာက္ပစၥည္းေတြ ေလာက္ပဲေပး ကမ္းေထာက္ပံ့၊ မီးစက္ေတြ၊ ဆက္သြယ္ေရး စကားေျပာစက္ေတြ၊ အဆင့္ျမင့္ ဘက္ထရီအိုးေတြလို ပစၥည္းေေတြကို လံုး၀ထုတ္မေေပးဘဲ အစိုးရအလိုေတာ္ရိ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ျဖစ္တဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔လို၊ စြမ္းအားရွင္လို အဖြဲ႔အစည္းက လူေတြကိုပဲ မက္လံုးေပး ေပးေ၀ျပီး အယုတ္မာအပက္စက္ဆံုး လူမဆန္ဆံုး လုပ္ရပ္ေတြကို လုပ္ေနတဲ့ အစိုးရတရပ္ (စစ္အစိုးရဟာ တရား၀င္ အစိုးရ မဟုတ္ပါဘူး) ကို ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ၾကီးက ဘာမွ၀င္ေရာက္္ မစြက္ဖက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနျပီလား။ တျခား အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အကူအညီ ေပးတာေတြထားလို႔ ကုလသမဂၢရဲ့ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး ေလယာဥ္ေတြကိုေတာင္ ဟန္႔တားေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ႔ အစိုးရတရပ္ကိုေတာင္ ၾသဇာအာဏာ မသံုးႏိုင္ေအာင္ အင္အားအာဏာ မရွိေတာ့ဘူးလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာ အေျခအေန ျဖစ္လာျပီလို႔ ေျပာရေတာ့မွာပဲ။ အဲဒီလို ကိုယ့္အာဏာ တည္ျမဲေရးကလြဲလို႔ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးစီးပြားကို တစက္ကေလးမွ ေစတနာမရွိတဲ႔ လူမဆန္ေအာင္ ရက္စက္ယုုတ္မာတဲ့ အစိုးရတရပ္ကို ကုလသမဂၢက ဆက္ျပီး အသိအမွတ္ျပဳ ေနရာေပးထားတာ၊ မေျပာရဲမဆိုရဲ မဟန္႔တားရဲ ျဖစ္ေနတာဟာ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ၾကီးအတြက္ ဂုဏ္သိကၡာ က်စရာတခုလို႔မ်ား ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ၾကီးရဲ႕ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ၾကီး နဲ႔ လံုျခံဳေရးေကာင္စီၾကီးက မယူဆၾကဘူးလားလို႔ ေမးရမလို ျဖစ္ေနပါျပီ။ ရပ္ကြက္ထဲက လူဆိုး လူမိုက္တေယာက္ကို ရဲနဲ႔ဘယ္ရပ္ကြက္ လူၾကီးကမွ မေျပာရဲ မဟန္႔တားရဲဘဲ အဲဒီလူမိုက္က အရပ္ကို နွိပ္စက္ညွင္းပမ္း အႏိုင္က်င့္ ဗိုလ္က်ေနတာကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနသလို ျဖစ္မေနေပဘူးလားလို႔ ျမန္မာျပည္က ျပည္သူလူထုေတြက ေမးခြန္းထုတ္ ေနၾကပါျပီ။ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢဆိုတဲ႔ အဖြဲ႔ၾကီးကို က်ေနာ္တို႔က ဒီေလာက္ဆိုး၀ါးေနတဲ႔ အေျခအေန ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးမွာေတာင္ အားကိုးခြင့္မရ ျဖစ္ေနပါျပီ ။ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ၾကီးကိုယ္တိုင္က က်ေနာ္တို႔ အကူအညီေပးပါရေစ ၀င္ခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ာလို႔ အသနားခံရမယ့္ အေျခအေန ျဖစ္ေနျပီ ဆိုရင္ေတာ့လည္း က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ့ ကံၾကမၼာပဲလို႔ သေဘာထားရေတာ့မွာပါပဲ။ လက္ေလွ်ာ့ဖို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးၾကရမွာပါပဲ။ ကိုယ့္ျပႆနာ ကိုယ္ရွင္းဖို႔ ညီညီညြတ္ညြတ္ ၾကိဳးစားၾကရမွာပါပဲ။ "တေယာက္အားျဖင့္ ယူေသာ္မရ၊ တေသာင္းအားျဖင့္ ယူေသာ္ရ၏" ဆိုတဲ႔ ဆိုရိုးစကားအတိုင္းဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔မွာ သန္းငါးဆယ္ေက်ာ္ အင္အားရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ပြဲရရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေနာင္အနာဂတ္ ကမၻာၾကီးမွာ ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ လူသားေတြ ဆင္းရဲဒုကၡ ကင္းေ၀းျပီး ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း လူ႔အခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြ ျပည့္ျပည့္၀၀ ခံစားႏိုင္ၾကရေအာင္ "ျပည္သူလူထုုက တရား၀င္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားေသာ အစိုးရတရပ္အား အာဏာသိမ္းယူ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ အစိုးရတရပ္ကို တရား၀င္အစိုးရအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳရ၊ ျပည္သူလူထု ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ေသာ အစိုးရတရပ္ အျမန္ဆံုးျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းနိုင္ရန္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ၾကီးမွ ၾကီးၾကပ္ ေဆာင္္ရြက္ေပးရမည္။ ထိုသို႔ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ၾကီး၏ ၾကီးၾကပ္ေဆာင္ရြက္မႈကို လက္မခံ မလိုက္နာပါက အေျခအေနလိုအပ္မႈႏွင့္အညီ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ၾကီးမွ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရွိသည္" ဆိုတဲ့ အခ်က္မ်ိဳးကို ပဋိဥာဥ္စာတမ္းမွာ ထပ္မံသေဘာတူ ျဖည့္စြက္လုိက္ရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔စဥ္းစားမိပါတယ္။