မုန္တိုင္းစဲေလေသာအခါ (ေဆာင္းပါး)
| ေနသြင္ |
| Sunday, 04 May 2008 16:04 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ |
| စေနေန႔ညက မုန္တုိင္းသည္ မ်က္ေမွာက္သမုိင္းတြင္ စံခ်ိန္ တင္ေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိ့ဳတြင္ အပ်က္အစီးမ်ား ျမင္မေကာင္းေအာင္ ရွိသည္ဟု ၿမိ့ဳခံမ်ားက ဆုိသည္။ အျခား ေဒသမ်ားတြင္လည္း အေသအေပ်ာက္ အပ်က္အစီး မ်ားသည္ဟု အတည္မျပဳႏုိင္ေသာ သတင္းမ်ားက ဆိုသည္။ အစိုးရက ရန္ကုန္တုိင္း၊ ပဲခူးတုိင္း၊ ဧရာဝတီတုိင္း၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္တို႔တြင္ အေရးေပၚ အေျခအေန ေၾကညာထားသည္။ အပ်က္အစီး၊ အေသအေပ်ာက္ တရားဝင္ ကိန္းဂဏန္းမ်ား ထြက္မလာေသးပါ။ ရန္ကုန္ၿမိ့ဳတြင္ အနည္းဆံုး (၄) ဦး ေသဆံုးသည္ဟု အစိုးရ မီဒီယာမ်ားက ဆုိသည္။ ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္း အားလံုးနီးပါး ပ်က္ေတာက္ေနသျဖင့္ သတင္းစီးဆင္းမွဳ ရပ္တန္႔ေနသည္။ ျမန္မာျပည္လို ႏို္င္ငံတြင္ အေသအေပ်ာက္၊ အဆံုးအရွဳံး စာရင္းကို အစိုးရပိုင္းက မွန္မွန္ကန္ကန္ ထုတ္ျပန္ေလ့ မရွိပါ။ အေရးေပၚ အေျခအေနတြင္ ေန႔ခ်င္း၊ ညခ်င္း စာရင္း မေကာက္ႏိုင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
မုန္တုိင္းစဲသြားပါၿပီ။ အေရးအႀကီးဆံုးမွာ အပ်က္အစီးမ်ားထဲမွာ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို အခ်ိန္မီ ျပဳလုပ္ေရး ျဖစ္သည္။ သဘာဝအႏၱရာယ္ က်ေရာက္လွ်င္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထအတုိင္း အေသအေပ်ာက္ ရွိမည္။ အပ်က္အစီး ရွိမည္။ ရွက္စရာ၊ သိကၡာက်စရာ ကိစၥမဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေရး ပေရာဂျဖင့္ သတင္းအေမွာင္ခ်ျခင္း၊ မလိုလားအပ္ေသာ လွ်ဳိ႔ဝွက္မွဳ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳမ်ားသည္ အကူအညီ လိုအပ္ေနသူမ်ား (Victims) မ်ားအတြက္ စိုးရိမ္စရာ ျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသားေရး အႏၱရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသျဖင့္ အင္အားစု အားလံုး တညီတညြတ္တည္း ပူးေပါင္းရမည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၄ ဆူနာမီအတြင္းက သီရီလကၤာတြင္ အစိုးရႏွင့္ သူပုန္မ်ား ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ သာဓက ရွိသည္။ တရက္၊ တလႏွင့္ ၿပီးသြားမည့္ ကိစၥ၊ တစုတဖြဲ႔က လုပ္ေဆာင္၍ရသည့္ ကိစၥ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ပထမဆံုး ဒဏ္ရာရသူမ်ား၊ အိုးမဲအိမ္မဲမ်ားကို အခ်ိန္မီ ကယ္တင္ေရး ျဖစ္သည္။ ေနရာထိုင္ခင္းႏွင့္ ေဆးဝါးကိစၥ အေရးတႀကီး လိုအပ္သည္။ ေနရာထုိင္ခင္း၊ ေဆးဝါးႏွင့္ ရိကၡာကိစၥ အေရးတႀကီး လိုအပ္လာသည္။ မုန္တုိင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရႀကီးမွဳမွ ကူးစက္ေရာဂါ ကာကြယ္ေရးကိစၥ၊ ေရေကာင္းေရသန္႔ ရရွိေရး ကိစၥ စသည့္ လက္ငင္း လုပ္ေဆာင္စရာမ်ား ရွိလာသည္။ မိုးဦးက်ျဖစ္သျဖင့္ အခ်ိန္မီ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ အေျခအေန ပိုဆိုးသြားဖြယ္ ရွိသည္။
အစိုးရ၏ တင္းၾကပ္ေသာ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳမ်ား (Regulation) မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးရမည္။ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာ၊ အစိုးရ မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ တသီးပုဂၢလတို႔၏ ပူးေပါင္းမွဳသည္ အေရးႀကီးလာသည္။ ေဒသတြင္းမွ မီဒီယာမ်ားကို ပြင့္လင္းခြင့္ေပးျခင္းျဖင့္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေသာ သတင္း အခ်က္အလက္မ်ား၊ အကူအညီမ်ား ရရွိႏိုင္သည္။ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြင္ ခ်စားမွဳမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏို္င္ၿပီး အမွန္တကယ္ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားထံ အကူအညီမ်ား အခ်ိန္မီ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ေရာက္ရွိႏိုင္သည္။
၂ဝဝ၄ ဆူနာမီ ျဖစ္စဥ္က အေသအေပ်ာက္ မရွိပါဟု အေစာပုိင္းက ေျပာထားၿပီးမွ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားကို လက္ခံခါနီးမွ ရွိပါတယ္ဟု ဝန္ခံျခင္းမ်ဳိးသည္ အစိုးရတရပ္အတြက္ အရွက္ရဖြယ္ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားသျဖင့္ သဘာဝ အႏၱရာယ္ မက်ေရာက္ႏုိင္ပါ။ ေတာင္မ်ား ကာရံထားသျဖင့္ ၾကက္တုပ္ေကြး မကူးစပ္ႏုိင္ပါ ဟူေသာ ဝါဒျဖန္႔မွဳမ်ဳိးသည္ လူရယ္စရာ ျဖစ္သည္။ အစိုးရ သတင္းစာမ်ားတြင္ မီးေလာင္မွဳကို သတိေပးသလို “မီးေလာင္လွ်င္ ႀကိတ္မသတ္ပါႏွင့္” ဟူေသာ စကားအတုိင္းပင္။ ယခုကိစၥတြင္ သတင္းအေမွာင္ခ် တခါးပိတ္ထားလွ်င္ ဒုကၡသည္မ်ားကို ေခ်ာင္ပိတ္သတ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ အပ်က္အစီး အနည္းအမ်ားေပၚ မူတည္သည္။ အနည္းဆံုး ေက်ာင္းဖြင့္ရာသီ ျဖစ္သျဖင့္ ပ်က္စီးသြားေသာ ေက်ာင္းမ်ားကို လပုိင္းအတြင္း အၿပီး ျပင္ဆင္ရေတာ့မည္။ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလးငယ္မ်ား ပံုမွန္ ေက်ာင္းသြားႏုိင္ေရး၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ကုစားေရး၊ ေဘးသင့္သူမ်ား၏ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းမ်ား ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ေရး စသည္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္စရာမ်ား ရွိလာသည္။ အနာဂတ္တြင္ သဘာဝ ေဘးအႏၱရာယ္ ေလွ်ာ့ခ်ေရး အစီအမံမ်ား၊ သဘာဝနည္း၊ သိပံၸနည္းက် တို႔ျဖင့္ ကာကြယ္ေရးမ်ားအထိ က်ယ္ျပန္႔သြားႏိုင္သည္။ ဥပမာ ေဒသတြင္း၌ သဘာဝအႏၱရာယ္ ႀကိဳသတိေပးစနစ္ ထားရွိျခင္း၊ ဒီေရ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေသာ လမုေတာမ်ား ထိန္းသိမ္းေရး၊ သဘာဝ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္လာလွ်င္ လုပ္ေဆာင္ရမည္မ်ားကို ႀကိဳတင္ ပညာေပးျခင္းမ်ားအထိ က်ယ္ျပန္႔ႏိုင္သည္၊
ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ ကိစၥတခ်ဳိ႔ ရွိႏိုင္ပါသည္။ ဥပမာ လာမည့္ စေနေန႔တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားေသာ ျပည္လံုးကြ်တ္ဆႏၵ ခံယူပြဲကို ရက္ေရႊ႕ျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္မွာ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအရ အသံုးမခ်ၾကဖို႔ ျဖစ္သည္။ အတိုက္အခံမ်ားဘက္မွ အကူအညီမ်ားကို ပိတ္ပင္ျခင္း၊ သိမ္းယူျခင္း စသည္တို႔သည္ အကူအညီ အမွန္တကယ္ လိုအပ္သူမ်ားကို အက်ဳိးမဲ့ေစသည္။ ႏိုင္ငံေရး အခဲမေက်မွဳမ်ားကို ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ေရာေထြးပစ္ျခင္းျဖင့္ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကို အက်ဳိးမဲ့ေစသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားကို ျပည္တြင္းေရး ဝင္စြက္မွဳမ်ားအျဖစ္ သကၤာမကင္း မျဖစ္ရန္လည္း လိုအပ္သည္။ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ ဆူနာမီ အလြန္ ကယ္ဆယ္ေရး အေတြ႔အႀကံဳ မ်ားမွ ေကာင္းကြက္မ်ားကို အတုယူရမည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ အသိုင္းအဝုိင္းတြင္လည္း ဆူနာမီက ေပးေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား၊ ကြန္ယက္မ်ား ကုိယ္စီရွိေနသည္။ အစိုးရပုိင္းက မွန္မွန္ကန္ကန္ သေဘာထားႀကီးႀကီး ထားရန္ လိုအပ္သည္။
မုတ္သုန္ရာသီတြင္ ရန္ကုန္ အပါအဝင္ ျမန္မာ့ ကမ္းရုိးတန္းေဒသမ်ားတြင္ သဘာဝအႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေလ့ ရွိသည္မွာ ေရွာင္မရေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၆၊ ၂ဝဝ၇ ေမလ မ်ားတြင္ မာလာမုန္တုိင္းႏွင့္ ေလဆင္ႏွာေမာင္းမ်ား ဝင္ေရာက္ တုိက္ခတ္ခဲ့သျဖင့္ အပ်က္အစီး အေသအေပ်ာက္ အနည္းငယ္ ရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုတႀကိမ္ အျဖစ္အပ်က္သည္ တျခား ျဖစ္သည္။ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ရာ ရပ္ဝန္းသည္ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔ၿပီး ပ်က္စီး ဆံုးရွဳံးမွဳ ပိုမ်ားသည္။
အမ်ဳိးသား အဆင့္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ စံခ်ိန္မွီရန္ လိုအပ္ပါသည္။ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္ၾကရသူမ်ား၏ တမ်က္ႏွာတည္းကို ငဲ့ကြက္ၾကဖို႔ ျဖစ္သည္။ |
