features

စည္း႐ုံးျခင္းအတြက္ စည္းလုံးျခင္း (ေဆာင္းပါး)

ကလိုေစးထူး

Saturday, 22 December 2007 22:39 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္းေတြက ျမန္မာျပည္မွာ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္း အမွတ္စဥ္ (၅၀) နဲ႔ တပ္မေတာ္ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ဆင္းပြဲ အမွတ္စဥ္ (၁၀) တုိ႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္း ဆင္းပြဲ ႏွစ္ခုလုံးကို တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊ တက္ေရာက္ မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ရလာလုိ႔ ဇရာဖိစီးလာပုံရတဲ့ အတြက္ ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြဟာ စစ္ေရးျပကြင္းထဲမွာ တန္းစီ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္း တေယာက္ေယာက္ မူးေမ့ လဲက်သြားေလာက္တဲ့ အထိေတာ့ ရွည္လ်ားျခင္း မရိွလွေတာ့ပါဘူး။ သင္တန္းဆင္းပြဲ ႏွစ္ခုမွာ ေျပာသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္း ႏွစ္ခုလုံးဟာ ခပ္တိုတုိနဲ႔ ပုံစံေတြကလည္း ဆင္တူပါပဲ။ တိုေတာင္းလွေပမယ့္ သူ ေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းႏွစ္ခုလုံးမွာ ပါ၀င္တဲ့ အခ်က္တခုကို သတိထားမိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ့ စြမ္းရည္ (၃) ရပ္ ျဖစ္တဲ့ စစ္ေရးစြမ္းရည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စြမ္းရည္ နဲ႔ စည္း႐ုံးေရး စြမ္းရည္ေတြကို ထည့္သြင္း မွာၾကားသြားတာပါပဲ။ အဓိကအားျဖင့္ စည္း႐ုံးေရး စြမ္းရည္ကို ပုိမို အေလးထားဟန္ ရိွေနတယ္လို႔ ဉာဏ္မီသေလာက္ ထင္ျမင္ သုံးသပ္မိပါတယ္။ *** စည္းရုံးေရး…။ သုံးလုံးတည္းေသာ ဒီစကားရပ္ရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ ျပည့္၀တဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ားစြာနဲ႔ ပုံေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သင့္တာ မ်ားစြာ၊ ၿပီးေတာ့ သေဘာထားႀကီး ျပည့္၀ေပးရမယ့္ အရာမ်ားစြာ လိုအပ္လို႔ ေနတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ လူတေယာက္၊ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ လူတစု၊ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခု၊ ဒီထက္ပုိၿပီးေတာ့ လူ႔ေဘာင္ တခုလုံး မိမိဘက္ကို ပါလာဖုိ႔အတြက္ `စည္း႐ုံးေရး´ ဆိုတဲ့ အရာဟာ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္တခုပါပဲ။ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ ေသးေသးေလးကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႀကီးမားတဲ့ စီမံကိန္းႀကီး တခုလုံးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈ တခုကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စိတ္အားထက္သန္စြာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္လိုသူေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ တဦးတေယာက္တည္း ပုံေဖာ္ေဆာင္ရြက္လုိ႔ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္သာေတာ့တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ မိမိေဆာင္ရြက္တဲ့ အလုပ္ကို စိတ္ပါ၀င္စားလာေအာင္၊ စိတ္ပါ၀င္စားမႈကမွ တဆင့္တက္လို႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးစုံကေန ဆြဲေဆာင္မႈေတြ ျပဳလုပ္ရတာကို `စည္း႐ုံးေရး´ လို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္ကေတာ့ ဒီအခ်က္ကုိ သူတုိ႔ နည္းသူတုိ႔ဟန္နဲ႔ ပုံေဖာ္ပါတယ္။ စည္းရုံးေရး စြမ္းရည္ ျပည့္၀မႈဆိုတာကိုလည္း သူတုိ႔ စစ္တပ္တြင္းမွာ အေလးထားစရာ အခ်က္တခ်က္ အျဖစ္နဲ႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အကဲျဖတ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ တႏွစ္ပတ္လုံးမွာ တပ္သားသစ္ အနိမ့္ဆုံး အေယာက္ ၃၀ မွ ရေအာင္ မစုေဆာင္းႏိုင္တဲ့ တပ္ရင္း/တပ္ဖြဲ႔က တပ္မွဴးဟာ `စည္း႐ုံးေရး စြမ္းရည္ ည့ံဖ်င္းတယ္´ လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ အတင္းအဓမၼ စုေဆာင္းလုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကေလးသူငယ္ေတြကို လွည့္ဖ်ားေသြးေဆာင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ တပ္သားသစ္ မ်ားမ်ား စုေဆာင္းႏိုင္တဲ့ တပ္ရင္းဟာ `စည္း႐ုံးေရး စြမ္းရည္ ေကာင္းတယ္´ လို႔ သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာ ထူးျခားခ်က္ တခုကေတာ့ စည္း႐ုံးစရာ သိပ္မလိုလွဘဲနဲ႔ ျပန္တမ္း၀င္အဆင့္ အရာရိွေတြဟာ အင္မတန္မွ စည္းလုံးပါတယ္။ အရာရိွေပါက္စေတြ အမွားတခုခု လုပ္မိရင္လည္း အေကာင္ႀကီးႀကီး အရာရိွႀကီးေတြက တတ္ႏိုင္သမွ် ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ အေရးယူေဆာင္ရြက္တာေတြ၊ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ တေယာက္ေယာက္နဲ႔ အရာရိွ တေယာက္ေယာက္ ကေတာက္ကဆ တခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ မွန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မွားသည္ျဖစ္ေစ အရာရိွကသာလွ်င္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အသာစီးရေလ့ရိွတာဟာ အရာရိွအခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးေနေစဖုိ႔ အသုံးခ်တဲ့ စည္း႐ုံးေရး လက္နက္ တခု ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အတူတကြ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကရတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းက သံေယာဇဥ္ေတြကလည္း စစ္တပ္ အရာရိွ အခ်င္းခ်င္း တထူးတလည္ စည္း႐ုံးစရာ မလုိလွတဲ့ စည္းလုံးျခင္းေတြကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္းပဲ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ယေန႔အခ်ိန္မွာ အနီးကပ္ဆုံးအားျဖင့္ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံေနရတဲ့ ႐ုရွေရာက္ ျမန္မာစစ္ အရာရိွငယ္မ်ားဟာ အင္မတန္မွ စည္းလုံးဟန္ ရိွတာကို သတိထားမိပါတယ္။ သာဓက တခု တင္ျပရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ လ ေက်ာ္ခန္႔တုန္းက ႐ုရွေရာက္ စစ္ဗိုလ္တေယာက္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားတာကို ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတဲ့ က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါး တပုဒ္ ေခတ္ၿပိဳင္ ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပပါရိွစဥ္တုန္းက အဲဒါကို ဖတ္မိတဲ့ ႐ုရွေရာက္ စစ္ဗိုလ္ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေဆာင္းပါးရဲ့ အဓိကဆိုလိုရင္း ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေစာ္ကားသူ အဲဒီ စစ္ဗိုလ္ေပါက္စကို အခ်င္းခ်င္း ထိန္းသိမ္းတည့္မတ္ေပးလိုတဲ့ အခ်က္ထက္ သူတုိ႔ စစ္တပ္အရာရိွသင္တန္းနဲ႕ စစ္ဗိုလ္ေတြကို ပုတ္ခတ္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုသာ တက္ညီလက္ညီနဲ႔ တစည္းတလုံးႀကီး အေလးထား ျပန္လည္ တုံ႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ စစ္ဗိုလ္က ကုိယ္ပိုင္ဘေလာ့ဂ္ ေရးၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေနာက္ထပ္တခါ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကား ျပန္ေတာ့လည္း သူတို႔ ႐ုရွေရာက္ အခ်င္းခ်င္း ဘယ္သူကမွ ထိန္းသိမ္း တည့္မတ္ေပးတာ မရိွခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မၾကာေသးခင္ကာလကေတာ့ ႐ုရွေရာက္ စစ္ဗုိလ္တေယာက္ရဲ့ ပါစင္နယ္နဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ဓာတ္ပုံတခ်ိဳ႔ကိစၥကို နာမည္ႀကီး ဘေလာ့ဂါတေယာက္ရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ တင္ျပတဲ့ အခါမွာေတာ့ ႐ုရွေရာက္ စစ္ဗိုလ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တညီတညာနဲ႔ ကန္႔ကြက္ၾကပါတယ္။ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ အဲဒီ ဘေလာ့ဂါႀကီးကို ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတဲ့ အထဲမွာ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူေတြလဲ ပါ၀င္ခဲ့တာပါပဲ။ တဖက္က စစ္ဗိုလ္ေတြက ဟုတ္တဲ့ေနရာေရာ၊ မဟုတ္တဲ့ေနရာေရာ အဲဒီလို စည္းလုံးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူေတြဘက္မွာ တခါတရံမွာ မလိုအပ္လွတဲ့ ထိခတ္မႈေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတာကုိ ေတြ႔ရေတာ့ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ တကယ္တမ္း စဥ္းစားၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံး (ဒီမိုကေရစီလုိလားသူ မွန္သမွ်) မွာ ပုံစံေတြ မ်ိဳးစုံ ကြဲျပားေနရင္ေတာင္ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံရဲ့ လက္ရိွ အေျခအေနႀကီးကုိ ေျပာင္းလဲမႈ တစုံတရာကေန တဆင့္ ယခုထက္ ပုိၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ေစခ်င္ၾကတဲ့ ဆႏၵရိွသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ တဖက္မွာေတာ့ က်ေနာ့္တုိ႔ရဲ့ အဲဒီ ဆႏၵကို ႐ိုက္ခ်ိဳးၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ေနရာကို ၿမဲႏိုင္သမွ် ၿမဲေအာင္ ေျခကုပ္ယူထားတဲ့ စစ္အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ သူတုိ႔ကို ေထာက္ခံသူေတြ…။ အဲဒီ ဘက္ႏွစ္ဖက္ရဲ့ အလယ္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အတြက္ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးလွတဲ့ အင္အားစုႀကီး ရိွေနပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ `ျပည္သူလူထု´ ပါပဲ။ အဲဒီ ျပည္သူလူထုဟာ စစ္တပ္ကိုေရာ က်ေနာ္တုိ႔ကိုပါ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ ဆိုတာဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လိုမွ ေမ့ထားလို႔ မရတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ လက္ရိွ အေျခအေနမွာ စစ္တပ္ဟာ ျပည္သူလူထုကို အကာအကြယ္ ေပးမေနဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ စစ္တပ္ကို ျပည္သူက နာက်ည္းေနတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ဟာ ေသခ်ာေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔ လိုလားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖုိ႔အတြက္ လုံေလာက္တဲ့ အခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အဲဒီ နာက်ည္းမႈေတြကမွ တဆင့္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ ဆန္႔က်င္မႈ ဆိုတဲ့ အရာဆီကုိ ေရာက္လာဖုိ႔ လိုပါေသးတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကလည္း အဲဒီ ျပည္သူလူထုနဲ႔ တသားတည္း ျဖစ္ေနျခင္းအားျဖင့္ စည္း႐ုံးေရးကုိ သိမ္ေမြ႔စြာ ေဖာ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ စည္း႐ုံးရမယ့္ ျပည္သူေတြထဲမွာလည္း အလႊာေပါင္းစုံနဲ႔ လူတန္းစား ေပါင္းစုံ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ သူတို႔တေတြ က်ေနာ္တုိ႔ကို နားလည္လာေအာင္၊ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အတူတူ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ့္ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း ထိခတ္ စီးခ်င္းထုိးေနၾကသင့္ပါသလား…။ နည္းနည္းေလး လုပ္ႏိုင္တဲ့ လူပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ားႀကီး လုပ္ႏိုင္တဲ့ လူပဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းတခုကို ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းေနသူ အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညႊတ္လွစြာနဲ႔ အတူတူပူးေပါင္း ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္သူေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ စည္းလုံးၾကပါစို႔လား…။ ေနာက္တခ်က္…။ ႐ုရွကို ေရာက္ေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္တေယာက္ကုိ စစ္ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ၿပီးေတာ့ သူ႔စစ္တပ္ကို ျပန္ဆန္႔က်င္ဖုိ႔အထိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လိုမွ ေမွ်ာ္လင့္ထားလို႔ မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ စိတ္ထဲ အေတြးထဲကုိ က်ေနာ္တို႔အားလုံး လိုလားတာ၊ က်ေနာ္တုိ႔ ခံစားေနရတာေတြဟာ ဒါေတြပါလား၊ သူတုိ႔ အမွန္တကယ္ လုပ္သင့္တာဟာ ဒါေတြပါလား ဆိုတာကို သိသြားေအာင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီကမွ တဆင့္ပဲ ေျပာင္းလဲျခင္းကို က်ေနာ္တုိ႔ ေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစား စည္း႐ုံးသင့္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ခက္ခဲမႈေတြကေတာ့ မ်ားစြာ ရိွေနႏိုင္ပါတယ္။ အသားေသေနတဲ့ အျမင္ေတြ၊ အ႐ိုးစြဲေနတဲ့ ၀ါဒေတြ၊ မစြန္႔လႊတ္လိုတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ေက်ာ္လႊားၿပီးေတာ့ `စည္း႐ုံးေရး´ ဆိုတဲ့ အရာကို က်ေနာ္တို႔ ပါးနပ္စြာ ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ လိုအပ္တာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ေရးတာ အတန္ငယ္ ရွည္လ်ားခဲ့ပါၿပီ။ အထက္က ေရးခဲ့တာ အားလုံးကို လုံး၀ ဥႆုံ လက္ခံႏိုင္ခ်င္မွ လက္ခံႏိုင္မယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေရးခဲ့တာရဲ့ လိုအပ္ခ်က္နဲ႕ ျဖည့္လုိတဲ့ အခ်က္ကုိ မိမိ ထင္ျမင္တဲ့ ရွဳေထာင့္ကေန စိတ္ႀကိဳက္ ေထာက္ျပႏိုင္ပါတယ္။ အဓိကက က်ေနာ္တုိ႔ အေျဖတခု ေကာင္းေကာင္း ထုတ္ႏိုင္ဖုိ႔ပါပဲ။ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ စည္း႐ုံးေရးအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ စည္းလုံးမႈကိုေတာ့ ခိုင္ခိုင္ ကိုင္ထားရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေနပါၿပီ။ ကလိုေစးထူး