ရန္ကုန္ အလႉရွင္မ်ား ကြန္ဖရင့္
| မဇၩိမသတင္းဌာန | |
| တနလၤာေန႔၊ ေမလ 26 2008 19:03 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ | |
| ရန္ကုန္။ ။ ဆုိင္ကလံုး မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္မ်ား ကယ္ဆယ္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံတကာ အလႉရွင္မ်ား ကြန္ဖရင့္တရပ္ကို ရန္ကုန္ၿမ့ဳိတြင္ တနဂၤေႏြေန႔က က်င္းပခဲ့ရာ ႏိုင္ငံေပါင္း ၅ဝ ခန္႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု သိရသည္။ ဤကြန္ဖရင့္သည္ ေကာလဟလမ်ား၊ ႏိုင္ငံ ေျခပုန္းခုတ္မႈမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ က်င္းပသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ လူေပါင္း အနည္းဆံုး ၁၃၅ဝဝဝ ေသဆံုး၍ လူေပါင္း ၂ သန္းေက်ာ္ အကူအညီမ်ား လုိအပ္ ေနေစသည့္ ေမ ၂ ရက္က တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္းအတြက္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ႏိုင္ငံေရး မပါေစရန္ လူသားခ်င္း ကယ္ဆယ္ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ အျခားသူ အမ်ားအျပားက လူသိရွင္ၾကား ပန္ၾကား ေမတၱာရပ္ခံထားခဲ့ေသာ္လည္း၊ ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ႏိုင္ငံေရးမွာ အဓိက အေၾကာင္းအရာတရပ္ ျဖစ္ၿမဲ ျဖစ္ေနသည္။ အဓိက ႏိုင္ငံေရး ဖဲခ်ပ္မွာ ေမလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ထိန္းသိမ္းမႈ သက္တမ္း ၅ ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည့္ ထိန္းသိမ္းခံ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပတ္သက္ေနသည္။ တည္ဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခံဳေရးအတြက္အႏၱရာယ္ရွိသည္ ဟူေသာ စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ ေနာက္ထပ္ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရေသာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈရန္ သူမကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီ ဟု အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ နီးစပ္ေသာ သတင္းရပ္ကြက္တြင္ ေကာလဟာလမ်ား ပ်ံ႔ႏွံ႔ေနခဲ့သည္။ ဤသတင္းမွာ သတင္းမွားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ သိလာရသည္။ သို႔ေသာ္ သူမထံသို႔ အာဏာပိုင္မ်ား စေနေန႔က သြားေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ မည္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား ေျပာဆို ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ကိုမူ မသိရေသးေၾကာင္းလည္း ေဒသခံ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီႏွင့္ နီးစပ္ေသာ သတင္းရပ္ကြက္က ယေန႔ ထုတ္ေဖၚ ေျပာဆိုပါသည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ စစ္အစိုးရ၏ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒဆိုင္ရာ ဆႏၵခံယူပြဲမွာ အႏိုင္ရရွိသြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္ဟု စစ္အစိုးရက ေၾကညာသြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္ၿပီး ယင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က တရားရံုးတြင္ ရင္ဆိုင္ခုခံ သြားမည္ဟု ဆိုထားပါသည္။ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ ဤသို႔ အႏိုင္ရရွိခဲ့ပံုရျခင္းေၾကာင့္သာ ေဒၚေဆာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ ေပးလိမ့္မည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္အစုိးရ၏ ဆိုင္ကလံုး ကယ္ဆယ္ေရးမဟာ ဗ်ဴဟာ အမွားအယြင္းမ်ား ရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာသည့္ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ ဤကိစၥမွာ ျပည္တြင္း ႏိုင္ငံေရး ရႈခင္းျမင္ကြင္း အေျပာင္းအလဲ သက္သက္ေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာခဲ့သည့္ အရာသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဆႏၵခံယူပြဲသာ မၿပီးေသးဟု ဆိုလွ်င္ အတိုက္အခံမ်ား၏ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္ကြက္ မွန္သမွ်ကို စစ္အစိုးရက တားဆီး ကန္႔သတ္မႈမ်ား လုပ္ေနမည္သာ ျဖစ္သည္။ အက်ဳိးဆက္ အျဖစ္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးတြင္ စစ္တပ္၏ အခန္းက႑မွာ ခိုင္ၿမဲသထက္ ခိုင္ၿမဲလာမည္သာ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ က်င္းပသည့္ ႏိုင္ငံတကာ ကယ္ဆယ္ေရး ကြန္ဖရင့္ကို တံု႔ျပန္သည့္ အေနျဖင့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က “ေယဘူယ်က်ေသာ ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို စစ္အစိုးရက မလုပ္သ၍ ထိေရာက္ေသာ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ား ျဖစ္ေပၚမလာႏိုင္ပါ” ဟု ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဤတရားဝင္ ရပ္တည္ခ်က္ သေဘာထားသည္ ဤသို႔ တမ်ဳိးသားလံုး အေရးေပၚ အေျခအေနႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္တြင္ တကမၻာစီ ျခားေနေသာ ဘက္ ၂ ဘက္ကို နီးကပ္လာေအာင္ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ကုသသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းကမူ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ကယ္ဆယ္ေရးကိုသာ အာရံုထား လုပ္ေဆာင္ၾကရန္၊ ဤျပႆနာအေပၚ ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ၾကရန္ သူ၏ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းတြင္ ေမတၱာ ရပ္ခံသြားခဲ့သည္။ “က်ေနာ္တို႔ အားလံုး အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ကယ္တင္ေရးနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္သာ အခုအခ်ိန္မွာ အာရံု စိုက္သင့္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥေတြကို မေျပာၾကပါန႔ဲ” ဟု မစၥတာဘန္က ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။ “က်ေနာ္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းကိုေရာ၊ မၾကာခင္က တြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ ျမန္မာ အာဏာပိုင္ေတြကိုေရာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ လတ္တေလာ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈဟာ လူသားမ်ားကို ကယ္ဆယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ကိစၥႀကီးပါ” ဟု မစၥတာဘန္က ဆက္လက္ ေျပာၾကားသြားခ့ဲပါသည္။ ဤအေတာအတြင္း စစ္အစိုးရ၏ အုပ္စိုးမႈကို ရွည္ၾကာစြာ ခုခံ ဆန္႔က်င္ခဲ့သူတို႔ကလည္း ဤသဘာဝ ကပ္ေဘးႀကီးအၿပီး စစ္အစိုးရထံမွ ပိုမို အေလ်ာ႔ေပး လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား ရရွိရန္သာ ႀကဳိးပန္း လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ၾကသည္။ အသံအက်ယ္ဆံုးမွာ အေမရိကန္ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္သည္ မိမိ၏ ေရတပ္ဖြဲ႔ကို အျခားေသာ ေရတပ္ဖြဲ႔မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ၿဗိတိန္၊ ျပင္သစ္ ေရတပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္အတူ ဆုိင္ကလံုး ကူညီေရးအတြက္ဟုဆိုကာ ျမန္မာ့ကမ္းလြန္ ပင္လယ္ျပင္တြင္ ရပ္နား ေစာင့္ဆိုင္းေနေစၿပီး မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ေဒသမ်ားသို႔ ႁခြင္းခ်က္မရွိ ဝင္ေရာက္ခြင့္ေပးေရး ေတာင္းဆိုလ်က္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အေနာက္ ႏိုင္ငံတပ္မ်ား ျမန္မာ့ေျမေပၚတြင္ တပ္စြဲခ်ထားခြင့္ရေရး၊ တနည္းအားျဖင့္ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရေရးမွာ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ စိတ္ကူးယဥ္မွ်သာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္းဒုကၡသည္မ်ား ကူညီေရးအတြက္ သူတို႔ ႏိုင္ငံအေနႏွင့္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၂ဝ ေပးအပ္ရန္ ကတိျပဳၿပီး ျဖစ္သည္ဟု အေမရိကန္က ႂကြားလံုးထုတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဤကြန္ဖရင့္တြင္ ေပးအပ္ရန္ ကတိျပဳၾကေသာ အကူအညီ ပမာဏ ကိန္းဂဏန္းမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိလွေသးပါ။ ယခုအထိ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇၂.၅ သန္း ေပးအပ္ၿပီး ျဖစ္ေသာ ဥေရာပသမဂၢက ေနာက္ထပ္ ၂၆.၈ သန္း ေပးအပ္ရန္ ကတိျပဳခဲ့သည္။ တရုတ္က စုစုေပါင္း ၁၁ သန္း၊ ၾသစေၾတးလ်ားႏွင့္ ဖိလိပိုင္က ၂၄ သန္းႏွင့္ သန္း ၂ဝ အသီးသီးစီ၊ ေတာင္ကိုးရီးယားက ကနဦး ကတိျပဳခ်က္ကို တိုးျမႇင့္ကာ စုစုေပါင္း ၂.၅ သန္းေပးမည္ဟု အသီးသီး ကတိျပဳ သြားခဲ့ၾကသည္။ မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရေသာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားမ်ားအားလံုး ဝင္ခြင့္ေပးမည္ဟု စစ္အစိုးရက ေၾကညာခဲ့ျခင္းကို အစကတဲက မယံုသကၤာ ျဖစ္ေနခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းအတြက္ ပထမဆံုး အတားအဆီးႏွင့္ ၾကံဳေနရၿပီ ျဖစ္သည္။ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားအားလံုး မိမိတို႔ မည္သည့္ ေထာက္ပံ့ ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္မည္၊ မည္သည့္ပံုစံ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္ လုပ္မည္ကို ေသခ်ာစြာ ရွင္းလင္းေဖၚျပ၍ ဘန္ေကာက္သံရံုးတြင္ ပထမဆံုး ဗီဇာေလွ်ာက္ထားရန္ လိုသည္ဟု စစ္အစိုးရက သတ္မွတ္လိုက္သည္။ အေပၚယံအေနျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ တနဂၤေႏြေန႔က က်င္းပခဲ့ေသာ ကြန္ဖရင့္တြင္ လံုျခံဳေရး အစီအမံမ်ားကို လုိအပ္သေလာက္ တိုးျမႇင့္ ခ်ထားသည္မွ လြဲ၍ ရန္ကုန္တြင္ ထူးထူးျခားျခား လံုျခံဳေရးအရ အသင့္ တပ္လွန္႔ထားျခင္းမ်ဳိး မေတြ႔ရပါ။ မၾကာေသးခင္က ၿပီးဆံုးသြားသည့္ အေရးပါလွေသာ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒဆိုင္ရာ ဆႏၵခံယူပြဲႏွင့္ ယခု က်င္းပသည့္ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရး ကြန္ဖရင့္တို႔ ရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း ရန္ကုန္၏ အေျခအေနမွာ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မျမင္ရေသာ ေအာက္ေျခတြင္မူ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ၊ တိုင္းျပည္၏ ႏိုင္ငံေရး အလားလာတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မေက်နပ္မႈမ်ားမွာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ပင္ ၾကားေနရဆဲ ျဖစ္သည္။ |
ေပးကားေပး၏ မရ
| ရဲေသြးနီ | |
| တနလၤာေန႔၊ ေမလ 26 2008 11:44 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ | |
| (နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ရန္ကုန္တိုင္း ကြမ္းျခံကုန္းၿမ့ဳိသို႔ အလွဴအတန္း သြားေပးခဲ့ေသာ လူငယ္တဦးက သူ႔အေတြ႔အၾကံဳကို ေျပာျပထားပါသည္။) ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔တုန္းက က်ေနာ္နဲ႔ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဟာ မုန္တိုင္းဒုကၡသည္ေတြကို လႉဒါန္းဖို႔အတြက္ ကြမ္းျခံကုန္းဘက္ကုိ ခရီးထြက္ ခဲ့ပါတယ္။ လႈိင္သာယာအထြက္ တံတားကို ေက်ာ္တယ္ဆုိရင္ပဲ ကားလမ္းနံေဘးမွာ ကေလးငယ္ေတြဟာ ေျပးလႊားေတာင္းရမ္းေနတာကုိ စေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ဳိ့ ကားေပၚကေစတနာရွင္ေတြက ပါလာတဲ့မုန္႔ေတြကို ကားေပၚကေနပဲ ႀကဲခ်သြားပါတယ္။ ဒါက ပထမဆံုးျမင္လုိက္ရတဲ့ အငတ္ေဘးျပႆ နာရဲ့ ပဲြဦးထြက္ျမင္ကြင္းပါ။ တြံေတးတံတားကုိ ေက်ာ္လာတာနဲ႔အမွ် ကားလမ္းေဘးမွာ အကူအညီေတာင္းဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကို တစထက္တစ ပုိမ်ားလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေကာ့မႉးကို ေရာက္တာနဲ႔ အကူအညီေတာင္းဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြ ပိုၿပီးမ်ားလာလုိက္တာ ကားလမ္းေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အလိုလိုေနရင္း ေတာင္းရမ္းရတဲ့ဘဝ ေရာက္သြားတဲ့ သူတို႔ကို ၾကည့္ၿပီး အရမ္း စိတ္ထိခိုက္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ဒုကၡေတြကို ေျပေလ်ာ့ေစဖို႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလး အကူအညီေပးခြင့္ရမွာမို႔ ပီတိလည္း ျဖစ္မိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကားတန္းဟာ ကြမ္းျခံကုန္းအဆံုးနားအထိ သြားၿပီး ျပန္လွည့္ပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ဒုကၡသည္ေတြကုိ ဆန္၊ ပဲ၊ ဆား၊ ငါးေသတၱာ ဗူး၊ အဝတ္အထည္ေတြကို ေဝငွပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ မုန္တိုင္းျဖစ္ၿပီး ဒီေရတက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုန္းေတြေပၚ ေျပးတက္ႏုိင္ၾကလို႔ အသက္ရွင္ ခဲ့ၾကတာပါလို႔ ေျပာျပပါတယ္။ ရြာေတြမွာ အကူအညီမရလို႔ လူေတြသြားလာႏိုင္တဲ့ ကားလမ္းေဘးကုိလာၿပီး အကူအညီ ေတာင္းရတာပါ။ သူတို႔ရြာ ေတြမွာ ေနစရာအိမ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား မရွိေတာ့ပါဘူးလုိ႔ ရြာသားတေယာက္က ေျပာပါတယ္။ အစိုးရက အကူအညီေပးတာေတြကေတာ့ တေယာက္ကို ႏို႔ဆီဗူး ၄ လံုးနဲ႔ အာလူး ၄ လံုး၊ ၂ ရက္တခါ ေပးပါတယ္တဲ့။ အာလူးတလံုးကုိ တနပ္စား ရတဲ့ပံုပါပဲ။ ဒုကၡသည္ေတြရဲ့ ၿငီးတြားသံေတြကေတာ့ နားနဲ႔မဆန္႔ေအာင္ ၾကားေနရတာပါ။ က်ေနာ္တို႔အဖဲြ႔ထဲက တခ်ဳိ့ကေတာ့ ေဒးဒရဲဘက္ကို ဆက္သြားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္ ပစၥည္းေတြ ေဝေပးေနရင္း တေနရာ အေရာက္မွာေတာ့ စစ္သားတေယာက္က ဒုကၡသည္ေတြကို အေဝးဆီႏွင္လႊတ္ေနတာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ဗ်ဴဟာမႉးလာရင္ သူတို႔ အဆဲခံရမယ္၊ သြားၾကဆိုၿပီး ႏွင္ထုတ္ေနတာပါ။ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမ့ဳိထဲ ေရာက္လာေတာ့ အမွတ္ ၂ အထက္တန္းေက်ာင္းထဲမွာ USAID က လႉဒါန္းထားတဲ့ ေသတၱာေတြ အျပည့္ထည့္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ လမ္းေဘးဓာတ္ဆီဆိုင္တခုမွာ ဓာတ္ဆီဝယ္ရင္း ေမးၾကည့္မိပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ‘ပစၥည္းေတြ ေက်ာင္းထဲ မွာ အမ်ားႀကီးရွိေၾကာင္းနဲ႔ စစ္ကားေတြနဲ႔ လာထားၾကတာျဖစ္ၿပီး အခုအခ်ိန္အထိ ျပည္သူေတြကုိ ေဝငွတာမရွိေသးေၾကာင္း’ ေျပာျပၾကပါတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ့အသံဟာ ေဒါသသံ အျပည့္ပါပဲ။ အျပန္လမ္းမွာ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့ေတြကို စစ္ကားေတြနဲ႔ သယ္လာၿပီး အဲဒီေက်ာင္းဆီ ဦးတည္သြားေနၾကတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါ တယ္။ |
ဆက္သြယ္မႈ ဧရိယာျပင္ပတြင္ ေရာက္ရွိေနပါသည္
| ေအာင္သူျငိမ္း | |
| ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ 21 2008 12:47 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ | |
| "လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာ ဖုန္းမွာ ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပတြင္ ေရာက္ရွိေနပါသျဖင့္" စသည့္ အသံမ်ဳိးကို ျမန္မာအမ်ားစု ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လက္ကိုင္ဖုန္း၊ တယ္လီဖုန္းအမ်ားစုက သာမန္အခ်ိန္တြင္ပင္ ေကာင္းေကာင္း ဆက္သြယ္၍မရတတ္ၾကပါ။ ယခုလို မုန္တိုင္းတိုက္ ၿပီးကာလတြင္ ဆက္သြယ္ေရးကိစၥမ်ားက ပို၍ ဆိုးပါေတာ့သည္။ စစ္အစိုးရ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီ။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား စေတာ့မည္ဟု ထိုင္း၀န္ ႀကီးခ်ဳပ္ကို ေျပာခဲ့သည္။ ယံုၾကည္ရ ခပ္ခက္ခက္ပင္ ျဖစ္သည္။ အျခားသတင္းမ်ားတြင္ ျပႆနာမ်ားက မၾကားခ်င္မွအဆံုး။ အကူအညီမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးပို႔ေဆာင္ရန္ အတြက္ အတတ္ပညာ၊ နည္းပညာ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ လူအင္အား သူတို႔ထံတြင္ရွိသည္ဟု ဆိုေသးသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားမ်ား မလိုဟုလည္း ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ ေနေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ခန္႔ခြဲေနသည့္ အမ်ဳိးသား သဘာ၀ေဘး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဗဟိုေကာ္မတီ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားတြင္ပင္ ကေမာက္ကမျဖစ္ရပ္မ်ား၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ား အမ်ားအျပား ေတြ႔ေနရပါသည္။ အျခားကိစၥမ်ား ထားဦး။ ဆက္သြယ္ေရးကိစၥတခုကိုပင္ ၾကည့္၍ မိမိေထာက္ျပလိုေသးသည္။ ယခုလို ကပ္ေဘးဒုကၡႀကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သာမဟုတ္။ ကမၻာအတြက္ပါ အတန္ႀကီးမားသည့္၊ လူအေသအေပ်ာက္ မ်ားျပားလြန္းလွသည့္ ကပ္ေဘးဒုကၡႀကီး ျဖစ္သည္။ ဤသဘာ၀ကပ္ ေဘးကို ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားက စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကပါသည္။ သတင္းထူးျခားခ်က္မ်ားကို သိလိုေနၾကသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား အ တြက္ဆိုလွ်င္ ႀကိမ္မီးအံုးမွ်၊ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ပူပန္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံသား မိမိလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းအတြက္ ပူပန္ေနၾကပါသည္။ မိမိကိုယ္ တိုင္ပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရွိ မိသားစုမ်ားကိုပင္ ယခုတိုင္ ဆက္သြယ္၍ မရေသးပါ။ ဤအေျခအေနတြင္ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအတြက္ "ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ" မထားရွိပါ။ သတင္းျပန္ၾကား ထုတ္ျပန္ေပးေနမည့္ဌာနမ်ဳိး သူတို႔ဖြဲ႔စည္းထားသည္ဆိုသည့္ အမ်ဳိးသားသဘာ၀ ေဘးကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဗဟိုေကာ္မတီတြင္ ရွိမေနပါ။ ယခင္က ကုလအထူးသံ ဂမ္ဘာရီလာစဥ္က ထြက္ထြက္ေျပာေနသည့္ "ေျပာေရးဆိုခြင့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔" က မည္သည့္ေနရာ ေရာက္ေနမွန္း မသိရပါ။ ေန႔စဥ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမ်ားလည္း မေတြ႔ၾကရပါ။ ဤကိစၥမ်ား ထားလိုက္ဦး။ မိမိတို႔တဦးခ်င္း ေမးျမန္းစံုစမ္းႏိုင္မည့္ ေဟာ့လိုင္း (Hotline) ေခၚ ဆက္သြယ္ စံုစမ္းေမးျမန္းႏိုင္မည့္ဌာနမ်ားလည္း ဖြဲ႔စည္းထားရွိျခင္း မရွိပါ။ ဤကိစၥမ်ဳိးက အစိုးရတခုအတြက္ ခက္လွသည္ဟု မထင္ပါ။ သို႔မဟုတ္ သာမန္ အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔အစည္းတခုကပင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ဳိး ျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာ - ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ရွိေနသည့္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အေရးေပၚဖုန္း (Hotline) နံပါတ္တခုကို ဆက္သြယ္မည္။ ေဆြမ်ဳိး မိတ္ေဆြမ်ား ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းလြတ္ - မလြတ္ စံုစမ္းႏိုင္မည္။ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ႏိုင္မည္။ အကူအညီလိုအပ္ပါကလည္း အကူအညီ ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဖုန္းလိုင္းႀကိဳးမ်ား ျပတ္ေတာက္ေနသည့္ အထူးသျဖင့္ ယခုလိုကာလတြင္ ဤကဲ့သို႔ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ဳိးက အထူး လိုအပ္ပါသည္။ ဤဌာနတြင္ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအမ်ားအျပား ထားရွိႏိုင္ၿပီး ထိုသူမ်ားက လူကိုယ္တိုင္သြားေရာက္စံုစမ္းေပးျခင္း၊ ျပန္ၾကားေပးျခင္း၊ ရွာေဖြေပးျခင္းမ်ား လည္း ျပဳႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဥပမာ-ဆိုပါစို႔။ လပြတၱာရွိ လူတဦးက အျခားေဒသရွိ မိတ္ေဆြ၊ ေဆြမ်ဳိးမ်ားရွိေနပါက အကူအညီ ေတာင္းခံႏိုင္မည့္အျပင္၊ အျခားေဒသရွိ သူမ်ားကလည္း ကပ္ေဘးသင့္ ေဒသရွိ မိမိတို႔ အသိအကၽြမ္းမ်ားကို ဆက္သြယ္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္။ အျပန္ အလွန္ ကူညီေပးႏိုင္ ၾကပါလိမ့္မည္။ "က်န္းမာ သက္ရွင္ ရွိေနေၾကာင္း" သိရ၍ သက္ျပင္းသက္မ ခ်ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ယခု ၁၉ ရက္တိုင္ လာသည့္တိုင္ ဤကဲ့သို႔ ၀န္ေဆာင္ကူညီေပးမႈမ်ဳိး မေတြ႔ရ ပါ။ (BBC) ျမန္မာပိုင္းဌာနက တတ္ႏိုင္သမွ် ၀န္ေဆာင္မႈေပးေနေသာ္လည္း အစိုးရပိုင္ ရုပ္ျမင္သံၾကား၊ ေရဒီယို၊ သတင္းစာ မ်ားက အလားတူ၀န္ေဆာင္မႈမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္း မရွိပါ။ ဤသို႔ျဖင့္ ယခုတိုင္ မိမိဖုန္းဆက္တိုင္း ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနသည္ကို ၾကံဳေနရပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီးရွိ လူထုမ်ားလည္း ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနၾကရပါသည္။ ကပ္ေဘးသင့္ေဒသရွိ သန္းႏွင့္ခ်ီသည့္ အိုးအိမ္မဲ့ ဒုကၡသည္မ်ားသည္လည္း ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနၾကပါသည္။ ေနာက္ဆံုး စစ္အစိုးရက လူလူခ်င္းစာနာမႈ ကင္းမဲ့စြာ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီမ်ားကို ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ထားေသာ ေၾကာင့္ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးသည္ပင္ ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနၾကရပါသည္။ ယခုလို အကူအညီေပးေရးကိစၥတြင္ပင္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္ဆံေရး မည္မွ်ညံ့ဖ်င္း၍ စစ္အစိုးရ၏ စဥ္းစားခ်က္မ်ား မည္မွ်ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲေန သည္ကို ေတြ႔ေနၾကရပါသည္။ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားမွ အကူအညီအဖြဲ႔မ်ားကိုသာ ေရြး၍ လက္ခံမည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကို မယံုသကၤာစိတ္ႏွင့္ ပယ္ထားသည္ကို ေတြ႔ေနရပါသည္။ စစ္အစိုးရ၏ ကမၻာ့အျမင္ကိုပါ ဆက္၍ တြက္ဆႏိုင္ေသးသည္။ ဤသို႔ေသာ ကမၻာ့အျမင္မ်ဳိးျဖင့္ မည္သို႔ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ကုန္သြယ္ၾကပါမည္နည္း။ မည္သို႔ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပါမည္နည္း။ ဤသို႔စီမံခန္႔ခြဲပံုမ်ဳိးႏွင့္ ဆိုလွ်င္ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္သာ ကုန္သြယ္စီးပြား လုပ္ၾကေတာ့မည္ေလာ။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုန္သြယ္ဆက္ဆံ မလုပ္ၾကေတာ့ၿပီေလာ၊ စဥ္းစားဖြယ္ ျဖစ္လာပါသည္။ ပို၍ အက်ယ္အျပန္႔စဥ္းစားလွ်င္ စစ္အစိုးရက ကမၻာလႊမ္းပတ္ဆက္သြယ္မႈ (ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း) မွပါ ဖယ္ခြါ၍ အထီးတည္း က်င့္ၾကံေနၿပီ ဆိုသည္ကိုပါ ပို၍ေပၚလြင္လာပါေတာ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ ဦးေဆာင္သည့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ကိုယ္၌က ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း ေခတ္တြင္ ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႔ၾကရပါေတာ့သည္။ ဤေနရာတြင္ ေသာမတ္စ္ ပီဘာေနး (Thomas P. M. Barnett) ဆိုသူပညာရွင္တဦး၏ တင္ျပခ်က္က စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။ သူက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေရတပ္မေတာ္ စစ္ေရးေကာလိပ္မွ ပါေမာကၡတဦးျဖစ္ၿပီး သူေရးသားခဲ့သည့္ "ပင္တဂြန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ ေနာက္ဆံုး ကမၻာ့ေျမပံု၊ ၂၁ ရာစုတြင္ စစ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေၾကာင္း" (Pentagon's New Map: War and Peace in the Twenty-First Century) စာအုပ္က လူသိမ်ားလွပါသည္။ သူက အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခဲ့ရသည့္ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း သေဘာတရားကို ဆက္စပ္တင္ျပထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သူကေျပာရာတြင္ ဒုတိယကမၻာစစ္ ၿပီးခ်ိန္မွစ၍ အေမရိကန္က အျခားအင္အားတူ၊ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ စစ္ဆိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္မ်ားအတြင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခဲ့ရ သည့္ စစ္ပြဲမ်ားကို ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ အျခားကမၻာႏွင့္ မဆက္စပ္ေနသည့္၊ တနည္း ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ ေ၀းကြာဖယ္ခြါေနသည့္ ႏိုင္ငံ မ်ားတြင္သာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္ကို သူေတြ႔ရွိရသည္။  သူက ကမၻာ့ေျမပံုတြင္ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ ထဲထဲ၀င္၀င္ ေပါင္းစပ္ေနသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကို ေဖာ္ျပသည္။ ဤႏိုင္ငံမ်ားက စီးပြားေရးစနစ္အရ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရ၊ ဒီမိုကေရစီအရ ေကာင္းမြန္စြာ လည္ပတ္ရွင္သန္ေနေသာ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည္။ သူ၏အေခၚအရ ဤႏိုင္ငံမ်ားကို ဗဟိုခ်က္မႏိုင္ငံ (core)၊ တနည္း ရွင္သန္လည္ပတ္ေနသည့္ ခ်က္မ (functioning core) ဟု သံုးသည္။ က်န္သည့္ႏိုင္ငံမ်ားကေတာ့ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ မဆက္စပ္ႏိုင္ၾကေသာ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို မခ်ိတ္ဆက္မိသည့္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး (non-integrating gap) သို႔ ကြာဟေနသည့္ ကြက္လပ္ (gap) ဟု ေခၚသည္။ ဤႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ကာရစ္ဘီယန္ပင္လယ္ေအာ္ရွိ ႏိုင္ငံမ်ား၊ အာဖရိကတိုက္ရွိ ႏိုင္ငံအားလံုးနီးပါး၊ ေဘာလ္ကန္ေဒသ၊ ေကာ့ေကးဆပ္ ေဒသ၊ အလယ္ပိုင္းအာရွ၊ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႔ေတာင္အာရွ၊ အေနာက္ေတာင္အာရွေဒသရွိ ႏိုင္ငံမ်ား ပါ၀င္ေနၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ သူ၏ သေဘာတရားအရ "(ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားမႈမရွိေသာ (ႏိုင္ငံမ်ား) သည္ အႏၱရာယ္ရွိေနသည္" (Disconnectedness defines danger.) ဟု ဆိုသည္။ ဘာေနး၏ အဆိုအရ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ေ၀းသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ ဆင္းရဲၾကသည္။ ဒီမိုကေရစီ မရွိၾက။ ကမၻာ့၏ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔တန္ဖိုးမ်ားကို လက္မခံၾက။ ျပႆနာ၊ ပဋိပကၡမ်ားလည္း ျပည့္ေနၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေၾကာင္လိမ္ေလွခါးသဖြယ္ ျပႆနာမ်ားျဖင့္ တ၀ဲလည္ လည္ ဆင္းေနရင္း၊ ေနာက္ဆံုး အက်ပ္အတည္းမ်ားက ကပ္ဆိုက္လာရသည္။ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုက ၀င္မရွင္းလွ်င္ မရႏိုင္ေတာ့သည့္ အေန အထားမ်ဳိး ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ဤအယူအဆအေပၚ အေမရိကန္ေရတပ္တြင္လည္း စက္တင္ဘာ ၁၁၊ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ အေလးအ နက္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားရွိလာခဲ့ သည္ဟုလည္း ဖတ္ရဖူးသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကလည္း အလားတူအေျခအေနမ်ဳိး ဆိုက္လာခဲ့ၿပီဟု ယူဆရသည္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက အထီးက်န္၀ါဒကို က်င့္သံုးေနရင္း ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း၏ ဆက္သြယ္ေရးဧရိယာ ျပင္ပတြင္ ေနထိုင္လာခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ယခု နာဂစ္မုန္တိုင္းကာလ လူသားခ်င္း စာနာမႈဆိုင္ရာ ကပ္ေဘးႀကီး ဆိုက္ရသည့္တိုင္ အထီးက်န္၀ါဒကို ဆက္လက္ကိုင္စြဲဆဲ ျဖစ္ေနသည္။ ဤသို႔ ဆက္လက္ေနထိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ မရႈမကယ္ႏိုင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက ၀င္ေရာက္ကယ္ဆယ္ရေတာ့မည့္ အေျခအေနသို႔ ဆိုက္လာခဲ့ၿပီ။ သို႔ေသာ္ စစ္အစုိးရက ေခါင္းမာမာျဖင့္ ျငင္းပယ္ ေနဆဲ။ ေသခ်ာသည့္အခ်က္ တခုေတာ့ရွိပါသည္။ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း၏ ဆက္သြယ္ေရးဧရိယာ ျပင္ပတြင္ေနထိုင္၍ စစ္အစိုးရ ေျပာေျပာေနသည့္ "ေခတ္မီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး" ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ |
